Medal Honorowy im. Stanisława Ostroi-Kotkowskiego za wieloletną pracę na rzecz lokalnej kultury otrzymał Tomasz Jakubowski oraz pośmiertnie przasnyski artysta, poeta i rzeźbiarz Roman Wierzbicki.
TWÓRCA HONOROWY
Tomasz Jakubowski – Instruktor plastyki w Domu Kultury w Przasnyszu, twórca Pracowni Batiku „Mamut” od 9 lat zajmujący się technika batiku – metodą wytwarzania barwnych tkanin poprzez wielokrotne nakładanie wosku oraz barwienie materiału. Pod kierunkiem Tomasza Jakubowskiego powstało kilkaset batików w tym wiele scenograficznych.
Pracownia posiada i rozwija trzy kolekcje prac: „Muzycy w batiku”, „Ikona-Batik-Inspiracje”oraz”Kompozytorzy” , które prezentowane były dotychczas w Przasnyszu, Szreńsku,Lublinie, Warszawie, Serocku, Ciechanowie, Chorzelach, Mławie, Żurominie, Lidzbarku, Pawłowie Kościelnym, Makowie Mazowieckim, Opolu, Srebrnej Górze, Kutnie, Nowosybirsku, Tucholi, Wrocławiu, Wilnie, Zambrowie i Ostrowi Mazowieckiej. Łącznie biorąc pod uwagę, ze w niektórych z tych miast zbiory batików wykonywanych w Przsnyszu były prezentowane kilkakrotnie, daje to 38 wystaw i prezentacji
Niewątpliwy sukces przyniósł projekt pod nazwą „Muzycy w Batiku”, kolekcja 94 portretów znanych muzyków, która doczekała się wydania Albumu „Muzycy w Batiku” finansowanego przez miasto Przasnysz.
Kolejnym projektem pracowni były warsztaty pisania ikon, które zapoczątkowały cykl batików pn. „Ikony-Batik-Inspiracje” Prace mogliśmy podziwiać w Muzeum Historycznym
w Przasnyszu. Uczestnicy zajęć pracowni również włączyli się w tworzenie muralu na budynku starego kina Światowid podczas I Festiwalu Światła w Przasnyszu.
Jednym z ważniejszych wydarzeń dla Pracowni była organizacja I Przasnyskiego Pleneru Batiku w lipcu 2012r. Wzięło w nim udział kilkunastu artystów z całej Polski a gośćmi honorowymi były: dr Maria Wrońska-Friend – światowej sławy badacz techniki batiku oraz
dr Katarzyna Schmidt-Przewożna – jeden z najlepszych w Polsce ekspertów w dziedzinie barwienia naturalnego. Plener trwał tydzień, towarzyszyły mu dwie wystawy, wykłady oraz pokazy filmów dokumentalnych. Ciekawym efektem pleneru był artykuł w brytyjskim pismie branżowym BATIK GUILD mówiący o przebiegu imprezy oraz to, że jedna z przasnyskich prac powędrowała do kolekcji dr Marii Wrońskiej-Friend i jest prezentowana w Australii.
Pracownia skupia osoby w różnym wieku i różnych zawodów, stanowi to znakomitą integrację pokoleniową i społeczną.
Pośmiertnie w kategorii Twórca Honorowy przyznano Medal
Roman Wierzbicki – człowiek Renesansu- przasnyski artysta kreator, malarz, rysownik, rzeźbiarz, poeta, scenograf, muzyk, instruktor d/s teatru. Był absolwentem Studium Kulturalno-Oświatowego w Ciechanowie, organizatorem i dyrektorem Gminnego Ośrodka Kultury w Czernicach Borowych.
Przasnyszanie zapewne pamiętają go jako pracownika dzisiejszego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych, gdzie przez 22 lata (w latach 1984-2006) był inspiratorem i organizatorem licznych wystaw, koncertów, spotkań z ludźmi kultury, wieczorów poetyckich. Tu też wspólnie z Krzysztofem Gadomskim i Krzysztofem Miecznikowskim współtworzył Galerię Kris. Zaprojektował obecny sztandar szkoły oraz sztandar ogólnopolskiego Klubu Szkół Westerplatte, a także logo szkolnej biblioteki. Opracował i wykonał wiele dekoracji imprez szkolnych. Przygotował oprawę dwóch sympozjów Klubu Szkół Westerplatte. Był także autorem logo Biblioteki Pedagogicznej w Przasnyszu.
W latach 90. XX w. Roman Wierzbicki, wraz z Krzysztofem Miecznikowskim i Robertem Olszakiem zaprojektował insygnia władzy miejskiej i flagę miasta Przasnysz. Dzieło trzech plastyków było darem dla miasta, a projekty atrybutów zostały przekazane oficjalnym aktem i służą mu do dziś. Był wiceprezesem Przasnyskiej Grupy Artystycznej i współtwórcą Galerii Kąt, która mieściła się w budynku Ratusza a w której to odbyło się 8 wystaw twórców niezależnych. Współorganizował też niezapomnianą „Magiczną ulicę”.
Roman Wierzbicki zakochany w Przasnyszu zawsze wypowiadał się o nim z wielką estymą jak o żywym organizmie. Niezwykły, barwny ptak rozświetlający swoim życiem i twórczością nieco senne miasto. Pożegnał je na zawsze 3. października w wieku 57 lat.
