Żołnierze 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej wspierają seniorów
Zaangażowanie w walkę z pandemią stało się głównym zadaniem żołnierzy 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej, jednakże mimo dużej aktywności na wielu płaszczyznach walki z COVID- 19, terytorialsi pamiętają również osobach najsłabszych, seniorach z rejonu odpowiedzialności brygady, w tym także o kombatantach – bohaterach, którzy budowali historię naszej ojczyzny.
Żołnierze 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej im. ppor. Mieczysława Dziemieszkiewicza ps. RÓJ w ramach prowadzonych na szeroką skalę działań przeciwkryzysowych wspierają również seniorów, w tym kombatantów. Opieką objęto ponad 100 osób z terenu północnego Mazowsza. Każdy batalion opieką i wsparciem objął osoby ze swojego rejonu działalności. Łącznie jest to około 100 osób. Pomoc polega na dostarczaniu zakupów oraz leków, wsparciu w procedurze rejestracji na szczepienie, a nawet w razie potrzeby żołnierze organizują transport seniora do punktu szczepień. Terytorialsi dostarczają im również obiady z kilku warszawskich restauracji.
W ramach akcji „Obiady dla Bohatera” współpracując z Fundacją „Nie zapomnijcie o nas Powstańcach Warszawskich”, w której wolontariuszem jest Pierwsza Dama Pani Agata Kornhauser – Duda, Stowarzyszeniem Odra – Niemen oraz Stowarzyszeniem Zachowania Pamięci o Armii Krajowej czy Domem dla Powstańca terytorialsi codziennie dostarczają ciepłe posiłki kombatantom w rejonu Warszawy. Pierwsza edycja akcji rozpoczęła się w marcu zeszłego i trwała do lipca, natomiast kolejna edycja ruszyła w listopadzie. Żołnierze 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej dostarczają dziennie blisko 40 posiłków.
Głównym celem inicjatywy dostarczania ciepłych posiłków, zakupów czy leków jest zminimalizowanie możliwości zakażenia się koronawirusem przez osoby starsze, które są w grupie największego ryzyka zachorowań.
Wizyty żołnierzy z posiłkami są również okazją do krótkiej lekcji historii. Kombatanci każde spotkanie wykorzystują by przytoczyć wspomnienia z czasów swojej młodości czy dzieciństwa, jedni opowiadają o Powstaniu Warszawskim, inni o tym co przeżyli podczas zsyłki na Sybir. Takie rozmowy międzypokoleniowe są cennym doświadczeniem dla młodych żołnierzy, a seniorom dają wiarę, że są osoby, które o nich pamiętają i otaczają ich troską.