Zdecydowana reakcja społeczników Szlachetnej Paczki na artykuł w lokalnej gazecie.

-Mój dziadek kiedyś mawiał do mnie: błogosławiony ten, który nie mając nic do powiedzenia, nie ubiera tego faktu w słowa.

Myśl ta nasunęła się po przeczytaniu artykułu pt. „Przykuję się do drzwi domu” w lokalnej gazecie. Jest to reakcja na mój wpis na portalu społecznościowym Facebook dotyczący grożącego zawaleniem budynku mieszkalnego w miejscowości Bartniki koło Przasnysza.

Autor tego tekstu, pan „HER” opisuje sytuację matki i córki, które znalazły się w złej sytuacji mieszkaniowej. I fakt publikacji byłby korzystny, gdyby nie sposób w jaki tego dokonano.
Po pierwsze Redaktorze – ujawnia Pan wizerunek i dane personalne kobiet!!! Do tej chwili pozostawały one anonimowe! Teraz każdy już wie o kim jest mowa. To było skrajnie nieodpowiedzialne z Pana strony! Proszę sobie wyobrazić ryzyko, jakie teraz sprowadził Pan na te osoby! Zniszczono ich prywatność i bezpieczeństwo!
Po pierwsze nie szkodzić!

Po drugie przekazuje Pan do wiadomości, że panie dostały dużo wcześniej propozycję mieszkania socjalnego. Informacja jest nieprawdziwa! Nikt wcześniej nie zadbał o bezpieczeństwo mieszkanek. Mam tę informację od nich.

Po trzecie w tekście artykułu w sposób pejoratywny (negatywny) opisana została wspaniała inicjatywa, jaką bez wątpienia jest Szlachetna Paczka. Skąd ta wiedza na temat zakresu działania tej inicjatywy? Bo z pewnością nie pochodzi ona ani od lokalnego Lidera „Paczki”, ani od wolontariuszy… Zdjęcie zamieszczone w Internecie zostało wykonane przeze mnie jako osobę prywatną i jako osoba prywatna je zamieściłem. Równie dobrze mógł Pan przytoczyć takie organizacje jak Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy czy przasnyski AMK Rzemieślnik. Jestem aktywnym członkiem każdej z wymienionych instytucji! Jeżeli żywi Pan osobistą niechęć do inicjatywy Szlachetnej Paczki, proszę jej nie pokazywać publicznie, bo traci Pan w ten sposób perspektywę i niezbędny dziennikarzowi obiektywizm.

Po czwarte po mojej medialnej publikacji nikt nie ocenił tych kobiet jako rodziny niezaradnej. Każdy chciał pomóc z racji wielkiego serca. Nikt nie oceniał nikogo. Na tym Panie redaktorze polega pomaganie. Pomaga się z zasady a nie z litości!

Po piąte pisze Pan o ogrzewaniu się trociniakiem! Czy zdaje Pan sobie sprawę jakie jest zagrożenie samozapłonu trociny i spalenia budynku? Czym dla Pana jest godne życie i bezpieczeństwo domowników?! To nie mrzonka, tylko najistotniejsza kwestia bytowa!

Po szóste czytamy, że kobiety nie chcą pomocy! Po czym czytamy, że kobiety apelują o postawienie im budynku socjalnego! To jak to jest, chcą pomocy czy nie chcą!? Bo ja po przeczytaniu tego tekstu zgłupiałem!

Po siódme jeśli zobaczy Pan skoczka na dachu budynku, któremu grozi śmierć, to przejdzie obok tego bezinteresownie czy zareaguje Pan !? Ja nie wyobrażałem sobie przejść obojętnie obok trudnej sytuacji tych Pań bez „medialnej reakcji”. W tekście czytamy, że moja publikacja może „spowodować ogromne problemy”. Jaką wartość stanowi dla Pana ludzkie życie i bezpieczeństwo!? Bo dla mnie najwyższą!

Po ósme napisałem na FB o braku dostępu do ciepłej wody. A w Pana tekście pojawia się sprytny zabieg stylistyczny, że dostęp do wody bieżącej Panie posiadają! Sprytne to, ale bardzo prymitywne zagranie Panie redaktorze! Ciepła woda to nie to samo co woda bieżąca!

No i to zrobione przez Pana zdjęcie domu! Śnieg, który przykrywa cały budynek uniemożliwia obiektywną ocenę jego stanu!

I wreszcie po dziewiąte to nie tylko pomoc MEDIALNA Panie redaktorze, ale już konkretne działania! Na chwilę obecną mamy zadeklarowane kwoty pieniężne od darczyńców. Z początkiem roku startujemy ze zbiórką internetową. Lokalne firmy deklarują pomoc w projekcie budowlanym, pracach ziemnych z włączeniem wylewki betonowej pod nowy budynek. Jest już elektryk, który dokona przyłącza do domu! W przasnyskich szkołach na rzecz tych kobiet zorganizowano zbiórkę żywności i ubrań.
A to dopiero początek!
A wystarczyło Panie redaktorze zadzwonić i zapytać, przecież znamy się osobiście.

Życzę Panie redaktorze wszystkiego dobrego w Nowym Roku 2019, większej empatii na ludzką krzywdę i większego obiektywizmu zawodowego!

Bartosz Gnojewski

OŚWIADCZENIE

W nawiązaniu do artykułu z 27 grudnia 2018 roku oświadczam, że Szlachetna Paczka nie pomaga nikomu wbrew jego woli. Każdy przed spotkaniem z wolontariuszami jest proszony o podpisanie zgody, robi to z własnej woli. Poza tym Szlachetna Paczka nie pomaga „medialnie”, ale realnie. W dniach 8-9 grudnia odbył się finał tegorocznej edycji programu. Pomogliśmy 37 rodzinom w Przasnyszu i w bliższej i dalszej okolicy.

Autor artykułu zarzuca wolontariuszom, że chcą wyrzucić dwie kobiety z ich domu, że nikt nie pofatygował się na rozmowę. Nic bardziej mylnego! Pięciu wolontariuszy odwiedziło p. Małgorzatę w jej domu, uzyskaliśmy zgodę na postawienie na działce kontenera. Nigdy nie fotografowaliśmy i nie publikowaliśmy wizerunków żadnej z pań, w przeciwieństwie do autora wspomnianego artykułu!

Chcemy pomóc tym kobietom mieszkać w godnych warunkach, pomóc im godnie żyć. Jako wolontariusze Szlachetnej Paczki zrobimy wszystko, aby ta pomoc była mądra i skuteczna. Liczymy na współpracę dziennikarzy, mamy nadzieję, że Państwa pomoc nie będzie tylko medialna.

Luiza Dawidziuk, lider Szlachetnej Paczki w Przasnyszu.