Przasnyskie starostwo wesprze organizację widowiska laserowego.

Widowisko laserowe jest częścią obchodów 25 rocznicy śmierci wybitnego polskiego artysty Stanisława Ostoja-Kotkowskiego. Kulminacyjnym punktem realizacji projektu będzie pokaz gry światłem i dźwiękiem wkomponowany w widowisko sceniczne pt. ”Fascynująca opowieść”, które najprawdopodobniej odbędzie się 17 maja 2019 r.

Powiat Przasnyski w ramach otwartego konkursu ofert wsparł zadanie kwotą 1.500 złotych. Impreza jest związana z postacią Stanisława Ostoja-Kotkowskiego, który jest patronem Miejskiego Domu Kultury.

Symboliczny czek na dofinansowanie zadania „Stanisław Ostoja-Kotkowski – wirtuoz gry światłem i dźwiękiem – widowisko laserowe” podpisał w imieniu Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej Włodzimierz Robakowski.

Stanisław Ostoja-Kotkowski urodził się 28 grudnia 1922 w Golubiu. – polski malarz, rzeźbiarz, scenograf, fotografik, wykorzystujący w swej twórczości najnowsze zdobycze techniki.

W 1937 rodzina Kotkowskich przeprowadziła się do Przasnysza, gdzie ojciec, Stefan Kotkowski objął stanowisko dyrektora banku. W 1939 Stanisław Kotkowski ukończył IV klasę Gimnazjum w Przasnyszu, zdobywając tzw. „małą maturę”. Podczas okupacji hitlerowskiej pobierał nauki malarstwa u artysty plastyka Olgierda Vetesco, który mieszkał w Przasnyszu. Pod koniec II wojny światowej zabrany przez okupantów jako zakładnik, uciekł z transportu na terenie Niemiec. Wolność znalazł w amerykańskiej strefie okupacyjnej. W latach 1945–1949 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. Pod koniec 1949 wyemigrował do Australii. Studiował w Victorian Scholl of Arts w Melbourne. W 1955 osiedlił się w Stirling koło Adelajdy.

Był stypendystą Churchilla, członkiem Royal Society of Art w Londynie, działaczem polonijnym. Od swojego wyjazdu poza granice kraju odwiedził Polskę dwukrotnie – po raz pierwszy w 1967. We wrześniu 1991 brał udział w prezentacjach (w ramach wielkiej wystawy twórców emigracyjnych „Jesteśmy”) swoich koncertów laserowych w Filharmonii Narodowej. Od 1960 pracował nad transformacją dźwięku w barwy i kształty. Jako pierwszy na świecie użył efektów laserowych podczas przedstawienia teatralnego (1968) i operowego (1974). Autor płaskorzeźb, rzeźb, fresków i konstrukcji świetlnych w gmachach użyteczności publicznej w Melbourne, Adelajdzie, Perth i Canberze, pomników Tadeusza Kościuszki w Cooma (1988) i Ofiar Katynia w Adelajdzie, abstrakcyjnych kompozycji malarskich wykonanych w emalii szklistej, kolaży optycznych, grafik komputerowych opartych na formule fraktali (1989), fotografii artystycznych, pokazów fotografiki kinetycznej, spektakli i koncertów laserowych. Twórca urządzeń wytwarzających muzykę w zetknięciu z ludzkim ciałem, zwanych „thereminami” (1975), wież chromasonicznych (w tym „śpiewającej wieży” w Adelajdzie z 1978 r., reagującej na ruch uliczny gamą kolorowych, pulsujących świateł), kinetycznego fresku słonecznego „Solaris” (1986). Artysta zmarł 2 kwietnia 1994 w Stirling koło Adelaide w Australii i został pochowany na Powązkach w Warszawie.

Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej jest organizacją istniejącą w Przasnyszu od 1958 roku. Zgodnie ze statutem organizacji cele jej istnienia to: pobudzanie szerokiej inicjatywy społecznej, sprzyjającej rozwojowi Ziemi Przasnyskiej, aktywne uczestnictwo w gospodarczym, społecznym, kulturalnym, oświatowym i wydawniczym działaniu na rzecz miasta Przasnysza i Ziemi Przasnyskiej, poznawanie przeszłości historycznej Ziemi Przasnyskiej, popularyzacja wiedzy historycznej, współczesnej i kulturalnej o Ziemi Przasnyskiej oraz popieranie i pielęgnowanie wartościowych tradycji Ziemi Przasnyskiej.