29 lipca 2022 roku o godzinie 17:00 w Muzeum Historycznym w Przasnyszu odbędzie się promocja książki przasnyskiego historyka dr Andrzeja Białego pod tytułem ,,Mój ojciec był Polakiem’’. Próba ukazania rzeczywistej liczby ludności pochodzenia polskiego osób represjonowanych w latach 1921-1953 ogłoszonej przez białoruski oddział Stowarzyszenia ,,Memoriał ‘’.
Książka dr Andrzeja Białego jest bardzo obszerną pracą naukową (975 stron + Płyta CD z oryginalną listą 5000 osób) ukazująca tragiczną historię zesłań Polaków Kresowych wgłąb Rosji, począwszy od Iwana Groźnego, aż do 1953 roku. Podstawową i najbardziej wartościową częścią książki jest przedstawienie pierwszych 5000 osób z listy represjonowanych Memoriału Białoruskiego. Cała lista zawiera dane 180 tysięcy represjonowanych. Została utworzona przez dwóch białoruskich naukowców: Igora Nikołajewicza Kuzniecowa oraz Anatolija Wialikogo, którzy dalsze jej tworzenie zmuszeni byli przerwać (groziło im umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym).
Każdy obywatel znajdujący się w publikacji jest opisany w 41 pozycjach (4 rehabilitacja ), począwszy od: nazwiska, imienia, imienia ojca itd. do rehabilitacji. Autor rozprawy skonfrontował wyniki badań naukowców białoruskich (18,24% represjonowanych na liście Memoriału Białoruskiego to Polacy) z własnymi. Na podstawie wybranych przez siebie kryteriów ukazał, że udział ludności pochodzenia polskiego stanowi 48,82 % ogólnej liczby represjonowanych w latach 1921-1953 na terenie Białorusi Sowieckiej. Poza tym dr Andrzej Biały dokonał analizy społecznej i zawodowej ludności, miejsc zesłania, więzień, wyroków śmierci itd. Aby lepiej zobrazować wyniki przeprowadzonych analiz ukazane zostały one w postaci graficznej tj.: tabele, wykresy kołowe i słupkowe. Praca nad rozprawą trwała 6 lat.
Opinie znanych i cenionych polskich i białoruskich historyków:
„ Nikt czegoś takiego na Białorusi (i chyba w Polsce) nigdy nie zrobił w tej sprawie. Myślę, że po raz pierwszy dokonałeś naukowej analizy bazy danych i udostępniłeś ją polskim i białoruskim badaczom. Życzę dalszych twórczych sukcesów” – Igor Kuzniecow – Białoruski Państwowy Uniwersytet
„Jestem pod ogromnym wrażeniem pracy, jaka Pan wykonał i pieczołowitości, z jaką dokumentuje Pan los naszych rodaków za Bugiem. Zastanowię się, do jakiej instytucji można by zakołatać z prośbą o wsparcie Pana studiów nad martyrologia polską za linia Curzona. Najserdeczniej pozdrawiam i kłaniam się” – Andrzej Nowak – Uniwersytet Jagielloński
„Książkę „Mój Ojciec…” oceniam wysoko. Jest to niewątpliwa zasługa jej autora, który przywrócił do świadomości współczesnego pokolenia Polaków prawdę o niezwykle dramatycznej historii polskiej mniejszości narodowej na Białorusi. Pomysł z książką o edukacji również popieram” – Nikolaj Iwanow – Uniwersytet Opolski
„To bezcenne dokumentowe wydawnictwo upamiętniające Polaków na Wschodzie. Weszło na pewno do kanonu tych publikacji opartych o już niedostępne dokumenty potwierdzające zbrodnie rosyjskie wobec narodu polskiego. Oczywiście i Białorusini w tym brali udział biorąc odwet na Polakach. Niech Pan robi następne publikacje te które Pan planuje .Tak tylko Pan może to zrobić, bo ma Pan materiały. Podzielam stanowisko Pana prof. J. Gołoty” – R. Turkowski – Uniwersytet Warszawski
„Nowe badania, powracająca nadzieja. Gratuluję dr. Andrzejowi Białemu wytrwałości i osiąganych efektów, zarówno w gromadzeniu materiałów, jak i ich wykorzystaniu. Wierzę, że ustalenia Autora zmobilizują nas do podjęcia nowych badań, także do uaktualnienia (częściowego zweryfikowania) szacunku Polaków (i obywateli polskich), którzy padli ofiarami terroru rosyjskiego oraz sowieckiego. Pozostaje też nadzieja, że prędzej niż później przybędzie młodych badaczy prowadzących kwerendy w archiwach białoruskich oraz współpracujących z tamtejszymi historykami. Zdaję sobie doskonale sprawę z istniejących na tej drodze przeszkód, jak i ze skutków obecnego impasu. Bądźmy jednak dobrej myśli” – Adam Czesław Dobroński – Uniwersytet w Białymstoku
„Pana praca jest imponująca. Nie znajduje innego określenia nad słowo imponująca. Ważne w Pana pracach, Panie Doktorze jest ratowanie pamięci tych, którzy już – poza Panem – nie mają żadnego kto o nich pamięta. Za to powinniśmy wszyscy Panu dziękować. Łączę wyrazy autentycznego szacunku” -Norbert Kasparek – Państwowe Archiwum w Olsztynie
„Widać , że książka wymagała bardzo dużego nakładu pracy badawczej, jest w niej wiele ciekawych informacji. Jeszcze raz dziękuję i życzę Panu sukcesów w pracy badawczej dla Polski” – Krystyna Pawłowicz –Trybunał Konstytucyjny
ren
Brawo!