DEFINITYWNE POŻEGNANIE LATA 2017: Wycieczka po północnym Mazowszu
30.09.2017r. odbyła się jubileuszowa 10. wycieczka krajoznawcza pracowników ZSP w Przasnyszu szlakami Mazowsza Północnego.
Na trasie wycieczki znalazł się Zawidz Kościelny z dwoma kościołami i bogatymi zbiorami rzeźby ludowej. Kolejnym etapem była miejscowość Kuchary. W przeszłości tamtejszy dwór należał do rodziny Grzechowskich. W latach 1920 – 39 był on własnością Antoniego Radomyskiego i jego żony Heleny z Tchórznickich, znanej pisarki, autorki m.in. „Trędowatej”. Obecnie budynek ten jest siedzibą Stowarzyszenia Buddyjskiego „Karma Kagu” i jest to największy ośrodek buddyjski w tej części Europy. Latem odbywają się tutaj kilkudniowe kursy medytacyjne dla ponad tysiąca osób.
Po Kucharach zwiedziliśmy Drobin. W prezbiterium tamtejszego kościoła znajdują się znakomite nagrobki renesansowe rodu Kryskich (zap. warsztat pińczowski Santi Gucci Fiorentino) 1572-1576, nawiązujące do grobowców Medyceuszy w kościele San Lorenzo we Florencji. W ołtarzu drobińskiego kościoła znajduje się obraz św. Stanisława biskupa pędzla W. Gersona. W Bielsku podziwialiśmy neogotycki kościół św. Jana Chrzciciela, orientowany, murowany z cegły, został wzniesiony w latach 1909-1912 według projektu architekta Józefa Dziekońskiego. Następnie odwiedziliśmy grodzisko znajdujące się we wsi Proboszczewice. Jest to największy tego typu obiektów na Mazowszu.
W Sikorzu oglądaliśmy między innymi dwór rodziny Piwnickich, którego gośćmi w okresie międzywojennym byli znamienici literaci tacy jak Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Tadeusz Dołęga – Mostowicz, Natomiast maleńka wioska Rokicie skrywa wyjątkowy skarb kultury polskiej jakim jest kościół ceglany pw. śś. Piotra i Pawła z 2 ćw. XIII wieku w stylu późnoromańskim – najstarsza murowana budowla na Mazowszu. Potem był gotycko – renesansowy kościół w Siecieniu z obrazem Świętej Rodziny W. Gersona.
Do ciekawych obiektów na trasie wycieczki zaliczyć można również Antoniówkę (Brwilno). Budynek wzniesiony został jako dom letniskowy Seminarium Duchownego w Płocku w latach 1926-1927, z fundacji biskupa płockiego Antoniego Nowowiejskiego. Zgodnie z koncepcją architekta Stefana Szyllera obiekt miał sięgać wzorców architektury obronnej XVI i XVII wieku. Budynek należy do tzw. „stylu narodowego” popularnego w dwudziestoleci międzywojennym. Obecnie znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej.
Wojciech Włodarczyk
