U przyjaciół cenimy sobie przede wszystkim szczerość, wierność i dyskrecję. Wszyscy chcielibyśmy, żeby nasze przyjaźnie trwały wiecznie. Z reguły znajdujemy sobie przyjaciół tej samej płci. A co z przyjaźnią damsko – męską? Czy kobieta może stworzyć z mężczyzną bliską i jednocześnie asexualną znajomość?
Istnieje wiele teorii na ten temat i trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ale jednak niektórym z nas udaje się stworzyć takie relacje, i są sobie przyjaciele. Mając przyjaciela odmiennej płci możemy poznać tok jego myślenia. Pomaga nam to w relacjach z partnerem. Staje się bratnią duszą, w której nie widzimy pociągu sexualnego i z którą możemy porozmawiać o wszystkim. Mimo licznych wad mężczyźni są jednak mniej skomplikowani i mniej konfliktowi od kobiet, są realistami. Nie są wścibscy, mniej plotkują, nie zazdroszczą nowej sukienki, fryzury czy zgrabniejszej figury. Generalnie są idealnymi kandydatami na przyjaciela kobiety.
Przyjaźń to pełna akceptacja drugiej osoby taką jaką jest, zaufanie do niej, przebaczanie, szczerość. Za to w związkach – nawet tych idealnych zdarzają się kłamstwa, niedomówienia czy tajemnice. Skoro istnieją „nie idealne związki” czemu nie mogłyby istnieć „idealne” przyjaźnie damsko – męskie??
Nasuwa się tylko jedno pytanie: czy pod przykrywą przyjaźni nie kryją się uczucia? Co jeśli tak? Co dalej jeśli dochodzimy do wniosku, że to nie jest czysta sympatia? Przyznanie się do swoich uczuć drugiej osobie grozi utratą przyjaciela, ale właśnie na tym polega owa przyjaźń – na szczerości…
Ewa Płoska – Berk
Komentarze są zamknięte, ale 1 | Trackbacks i Pingbacks są otwarte.